De Lincolngroep heeft een lange geschiedenis. De rode lijn daarin is de inzet van enthousiaste mensen. Aan hen heeft de Lincolngroep zijn bestaan te danken, nu nog steeds. We hopen op deze manier de 100e verjaardag te kunnen vieren en wellicht ooit de 200e.
De Lincolngroep is opgericht in oktober 1945 (15 december 1945, 1e opkomst in ‘de Goede Tijding’), zie ook de logboek pagina’s. De officiële inschrijving is pas in maart 1946 gebeurd waardoor er altijd een discussie is of een lustrum in het ene jaar valt of in het daarop volgende. We houden het officiële jaar 1946 aan, zie ook de badges.
Het eerste begin
Dominee Overduin heeft de padvinderij in 1945 in Arnhem opgezet in een tijd dat het hele jeugdwerk in Arnhem overhoop lag. Hij had het idee om een padvindersbeweging op te zetten van een priester waarmee hij samen in het Duitse kamp Dachau had gezeten (Schreef over die periode zijn boek ‘Hel en hemel van Dachau’). Zie 1e vermelding in Contact, blad van de Gereformeerde Jeugd centrale te Arnhem.
Jan Makkinga is degene geweest die na de oorlog begonnen is met een gereformeerde padvinderij. In het eerste begin waren de bijeenkomsten in het koetshuis van kasteel Zypendaal. Deze eerste vereniging had toen nog geen naam. Enige tijd later noemde deze groep zich de Willem de Zwijger. Uit deze eerste groep zijn later alle gereformeerde padvindersgroepen ontstaan, zo ook de Lincolngroep. In het begin hadden ook meisjes een eigen groep die vanuit het Koetshuis werkten, dit werd later de Oranjegroep. De Oranjegroep is later opgegaan in de OPGA (Oranje Padvinders Groep Arnhem) en later in fusie gegaan met de oudste padvindersgroep in Arnhem de APV, en heten nu de Aerenheem. De Willem de Zwijgergroep is in 1992 samengegaan met de Lincolngroep. Enkele oud Wdz leden hebben nog een Facebookgroep met oude foto’s. Willem de Zwijger
Kenmerkend voor de groepen die uit dit eerste initiatief zijn ontstaan is de basis kleur van de das. Bordeaux rood. Iedere groep gebruikte het rood en combineerde dit met een andere kleur, waarbij het rood altijd links gedragen werd in geval van 2 kleuren. Bij de Lincolngroep das is de 1e helft bordeaux en de andere helft grijs.
De MoWiLi stam
In 1945 werd er ook een stam opgericht, deze stam werd de Mowili stam genoemd, samen gevoegd uit de groepen Montgomery, Willem de Zwijger en de Lincoln. In 1946 werd de heer Mooij ‘de oubaas’ gevraagd om deze te leiden, in 1927 was hij al bij de padvinders in Almelo geïnstalleerd. Zij draaiden in de ijskelder van Mariëndaal, vanaf de Utrechtseweg onder het spoor door aan de rechterkant, later zijn ze verhuisd naar een andere ijskelder, voorbij de villa aan de linkerkant. Uiteindelijk zijn ze ook gehuisvest in ‘Lincolnshire’ aan de Zijpendaalseweg.
Akela Ans Mooij
In januari 1946, kwam onze akela Ans Mooij erbij vanwege haar man ‘de oubaas’. De welpen begonnen in Rozenstraat (zijstraat Amsterdamseweg) in het gebouwtje van de gereformeerde kerk ‘de Goede Tijding’, op woensdagmiddag. De grootte van de welpengroep was toen ongeveer 15 welpen. De begin tijden waren niet altijd even gemakkelijk, ook al omdat de groep geen eigen plek had waar men kon samenkomen. Na een paar weken niet draaien vanwege griep kon geen gebruik meer worden gemaakt van het gebouw “de Goede Tijding”. Om de groep toch te kunnen draaien werd uitgeweken naar de achterkamer van akela Mooij aan de Amsterdamseweg. Toen de groep te groot werd en dit niet meer ging stond de groep letterlijk op straat en werd er alleen buiten gedraaid. ’s Winters hoopte akela soms dat er niemand kwam opdagen als het erg koud was, maar altijd stonden ze weer op de stoep op woensdagmiddag.
Gelukkig werd er later een zaal van de Westerkerk beschikbaar gesteld waar de welpen bijeen konden komen. Toen waren er 30 welpen waaronder ook Ad de zoon van akela. De leiding bestond slechts uit 2 personen, akela Mooij met nog iemand.
De verkenners zaten naast huize Anajah (Amsterdamseweg 15) in een kelder. Op een kwade dag hoorde akela dat de hopman de groep opgeheven had, omdat hij er geen zin meer in had. Toen is akela ook de verkenners gaan draaien als ‘hopvrouw’. De welpen draaiden in die tijd in Mariëndaal, in blokhut ‘de Dillenburg’ aan het spoor.
Onze eigen blokhut Lincolnshire
Op 9 mei 1959 werd onze huidige blokhut geopend, in eerste instantie een jeugdhuis voor het gewone jeugdwerk van de gereformeerde kerk (het huidige welpenverblijf) met daaronder een fietsenkelder. Maar na aandringen bij het bestuur om de fietsenkelder dicht te maken (huidige verkennerverblijf) en aan de Lincolngroep ter beschikking te stellen werd dit goedgekeurd. Er kwam ook nog een kraan en een wc in.
Naast deze blokhut (onze huidige), stond richting de weg nog een blokhut. Daar heeft later een kleuterschool in gezeten. Deze blokhut is al lang verdwenen en is nu een ruig stukje bos dat gebruikt wordt om in te spelen.
De welpen draaiden er woensdagmiddag en de verkenners op zaterdagmiddag. Na enige tijd is de blokhut uitgebreid met aanbouw van de keuken en leiderskamertje. Akela was kantine juf die ’s avonds koffie en thee zette tijdens de bouw hiervan. Boven draaide toen nog gewoon het gereformeerde jeugdwerk. Op enig moment wilden de jeugdclubs liever naar een zaaltje bij de kerk omdat daar alles schoongehouden werd en ze niet meer in die muffe lucht van een blokhut hoefden te zitten.
Stichting jeugdhuizen beheerde de blokhut toen nog en vond het geen probleem dat de welpen boven gingen draaien en de padvinders beneden. Vanaf toen draaiden de welpen en de verkenners allebei op zaterdagmiddag. Boven was er doordeweeks een peuterspeelzaal. Omdat de leidsters vonden de oliekachels destijds erg gevaarlijk vonden, is er toen ook gas aangelegd.
Jacobsstaf voor Akela Mooij
In de eerste jaren werden de zomerkampen van de welpen met de drie groepen MoWiLi tegelijk gegeven. Op St. Joris dag werd er om 7:00 verzameld door het NPV district op de markt, later werd dit op de ronde weide in Sonsbeek gehouden. Op een keer op St. Jorisdag werd akela eerst thuis opgehaald door de districtsleider en kreeg akela Mooij de gouden Jacobsstaf. De laatste keer voordat de NPV overging naar Scouting Nederland en St. Joris in Sonsbeek gehouden werd heeft akela de zilveren Jacobsstaf gekregen. De zilveren Jacobsstaf is heel bijzonder, daar zijn er maar een paar van in Nederland uitgereikt.
Op 19 juni 2014 is Akela JF Mooij – Borgardijn overleden op 92 jarige leeftijd. Zij heeft erg veel voor onze groep gedaan en is onlosmakelijk verbonden aan onze groep. Het zijpaadje langs de blokhut op aan de Zijpendaalseweg kant is ook na haar vernoemd als het ‘Akela Mooijpad’.